Ποτέ Ξανά!

Φέτος δεν ήταν παρών ο Χάιντς Κουνιο, ένας από τους τελευταίους επιβιώσαντες, για να το φωνάξει δυνατά.
Να βγάλει αυτή την κραυγή της συλλογικής μνήμης της Θεσσαλονίκης.
Τέτοια μέρα, η πόλη δεν τιμά απλώς τους ανθρώπους της που χάθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα. Θρηνεί.. Για την απώλεια των δικών της παιδιών, την απώλεια ενός κομματιού του ίδιου του εαυτού της…
Οι ασκήσεις μνήμης είναι η πιο εξαγνιστική διαδικασία αναπλήρωσης αυτής της απώλειας…