“Η διαβούλευση για το εν λόγω νομοσχέδιο ολοκληρώθηκε τον περασμένο Απρίλιο από το τότε αυτόνομο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο δυστυχώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατήργησε . Έτσι, σήμερα, το νομοσχέδιο κατατίθεται και συζητείται με επισπεύδον το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αυτό από μόνο του αρκεί για να μας κάνει να αντιληφθούμε ότι η κυβέρνηση προσεγγίζει τα ζητήματα της μετανάστευσης, όπως και αυτό για την είσοδο και διαμονή υπηκόων τρίτων χωρών στην χώρα μας για σπουδές, πρακτική άσκηση ή εθελοντισμό κλπ, ως ζητήματα αποκλειστικά ασφάλειας και δημόσιας τάξης και τους πολίτες τρίτων χωρών εξ αρχής ως δυνητικούς παράνομους μετανάστες.
Γιατί, δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε αυτούς τους τρεις μήνες, για την κυβέρνηση υπάρχει μόνον η παράνομη μετανάστευση. Υπό αυτό το μονοδιάστατο, ιδεοληπτικό πρίσμα βλέπει την πολιτικής της, που στην ουσία πρόκειται για μια «πολιτική χωρίς σχέδιο για τη μετανάστευση, η οποία εξορισμού είναι εσφαλμένη.

Συζητώντας για την ενσωμάτωση της εν λόγω Οδηγίας, στην ουσία μιλάμε για την προσέλκυση σπουδαστών και ερευνητών υψηλού επιπέδου και ειδίκευσης από τρίτες χώρες, που θα συμβάλουν σε αυτό που είναι και ζητούμενο από τον Ευρωπαίο νομοθέτη, δηλαδή στην κινητικότητα, την ενίσχυση των σχέσεων στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας-Ευρώπης και τρίτων χωρών, στην οικονομική ανάπτυξη. Και τούτο είναι κάτι που εμπεριέχει και ουσία και συμβολισμό: ένα νομοσχέδιο με θετικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό και εκπαιδευτικό πρόσημο, που επιδιώκει να ανοίγει τους ορίζοντες των ανθρώπων, να κάνει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες πιο ανοιχτές σε ξένες επιρροές και ερευνητικούς πειραματισμούς, εισάγεται από το ΥΠ.ΠΡΟ.ΠΟ. Ένα υπουργείο που δεν διαθέτει( και πως θα μπορούσε εξάλλου), ούτε την πολιτική κουλτούρα, ούτε την πολιτική στόχευση, ούτε το οργανωμένο σχέδιο για την άσκηση σύγχρονης μεταναστευτικής πολιτικής. Για αυτό και περιορίζεται σε αυτό που μόνο ξέρει να κάνει ( και αυτό όχι επιτυχώς), να αντιμετωπίζει τα πάντα υπό το πρίσμα της παράνομης μετανάστευσης και καταστολής.
Και εδώ φαίνεται το μεγάλο πολιτικό σφάλμα και η μεγάλη απουσία: του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, του υπουργείου-«ομπρέλα»-που είχε τον πολιτικό σχεδιασμό, την οργάνωση και τον συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων και υπουργείων.”